موارد مصرف قرص پرفوران :

ضد افسردگی

دستور مصرف :

روزی ۳ مرتبه هر بار یک تا دو قرص با یک لیوان آب میل شود.

نکات قابل توصیه قرص پرفوران :

همیشه همراه با غذا مصرف شود تا از بروز عوارض گوارشی پیشگیری گردد.

عوارض جانبی:

به ندرت عوارض گوارشی مانند احساس پری یا یبوست ایجاد می شود. عوارض آلرژیک و فتودرماتیت ندرتاً ممکن است در بعضی بیماران ایجاد گردد.

تداخلات داروئی:

 گیاه علف چای با القای آنزیم کبدی سیتوکروم P۴۵۰ ممکن است تاثیر برخی از دارو از داروها مثل سیکلوسپورین، وارفارین، دیگوکسین، تئوفیلین، ضد تشنجها و داروهای ضد بارداری خوراکی را به واسطه افزایش متابولیسم آنها کاهش دهد.

مصرف در دوران بارداری و شیردهی :

در موارد بارداری و شیردهی توصیه نمی شود.

اجزای فرآورده :

هر قرص حاوی حدود ۱۶۰ میلی گرم عصاره خشک گیاه علف چای یا هوفاریقون (Hypericum perforatum)می باشد.

مواد موثره قرص پرفوران :

 مهمترین ماده موثره علف چای هیپریسین و پسودوهیپریسین است. سایر مواد موجود در گیاه عبارتند از: فلاونوئید، گزانتونها، اسیدهای کربوکسیلیک فنولیک (اسیدهای کافئیک، کلروژنیک، فرولیک و جن تیزیک)

استاندارد شده :

بر حسب ۳۰۰ میکروگرم هایپریسین در هر قرص

آثار فارماکولوژی : عصاره علف چای دارای آثار متعددی می باشد که اثر بخشی آنها از طریق تجارب آزمایشگاهی و بالینی به اثبات رسیده است.
اثر ضد افسردگی: در میان فرضیه های موجود در مورد افسردگی، فرضیه آمین های داخلی مغز به بهترین وجه مورد پذیرش قرار گرفته است. طبق این فرضیه افسردگی ناشی از کمبود اعمال آمین های مغزی مانند سروتونین، کاتکولامینها و دوپامین می­باشد. این میانجی های شیمیایی در نورونهای مغزی در گرانول ها ذخیره می شوند. بعد از تحریک نورون ها این میانجی های شیمیایی به داخل گره های عصبی آزاد می شوند. اغلب داروهای ضد افسردگی این آمین ها در هسته های مغزی یا از طریق مهار برگشت نورونی و یا از طریق مهار آنزیم مونوآمین اکسیداز (MAO) افزایش می دهند.

قرص پرفوران:

در مطالعات متعددی نشان داده شده است که عصاره گیاه علفچای انواع ایزوآنزیمهای AوB آنزیم مونوآمین اکسیداز (MAO) را مهار می نماید. در نتیجه این اثر میزان واسطه های شیمیایی سروتونین، نور اپی نفرین و دوپامین در هسته های مغزی افزایش یافته و موجب بهتر شدن خلق و برطرف شدن افسردگی می شود. بعدًا معلوم شد که علاوه بر هیپریسین و فلاونوئیدهای موجود در گیاه نیز موجب مهار آنزیم فوق الذکر می شوند.